مادرم چه قدر زیبا بود.هنوز هم زیباست.
برای زیبا بودن زیادی غمگین است.آدمی به این غمگینی نمی تواند زیبا باشد.
مدتی سکوت می کنی و در بحر آن چه گفته ای فرو می روی...
" پل استر - ناپیدا - نشر افق "صفحه فیس بوک
می گوید این دنیا مادی است.نوع
بشر مادی است،از نعمت داشتن جسم برخوردار است و چون جسم متحمل درد ، بیماری
و مرگ می شود ، بنابراین زندگی بشر از ابتدا تا کنون ذره ای دگرگون نشده
است.
با اینکه بشر دنیا ی خودش را تغییر داده اما خودش تغییری نکرده است.حقایق
زندگی پایدارند.زندگی می کنی و بعد می میری.از بطن یک زن به دنیا می آیی و
اگر بخواهی زنده بمانی او باید به تو غذا بدهد و مراقب باشد تا زنده بمانی
و تمام اتفاق هایی که از لحظه تولد تا لحظه ی مرگ برایت می افتد ، هر
احساسی که در تو بروز می کند، هر جلوه ی خشم ، هر موج خروشان شهوت ، هر قدر
اشک، هر قدر خنده ، تمام چیزهایی را که در جریان زندگی ات حس میکنی ، آدمی
که پیش از تو به دنیا آمده هم احساس کرده بود، چه غارنشین باشی ، چه فضا
نورد ، چه در صحرای گوبی زندگی کنی چه در مدار قطب شمال.
" سانست پارک – پل استر- ترجمه مهسا ملک مرزبان "صفحه فیس بوک