پایان هرچیزی یعنی مرگ و مرگ چیزی است که تا کسی آن را تجربه نکند، نمی فهمد و وقتی تجربه کرد،تجربه اش برای خودش و دیگران فایده ای ندارد.

" جیرجیرک - احمد غلامی -نشر چشمه "

پدرم اهل سیاست بود و بحث های داغی می کرد که سروته نداشت و دست آخر معلوم نمی شد طرفدار کیست،وقتی با حزب اللهی ها بود،عمیقا مذهبی میشد و جوری از همه چیز دفاع می کرد که شاخ در می آوردی از این همه الفتش با حزب اللهی ها و وقتی تو تاکسی می نشست و راننده فحش و ناسزا می گفت به روزگار،چنان از گذشته یاد می کرد که فکر می کردم کاخ های پدرم را غارت کرده اند و انگار ما از نواده های قاجار بوده ایم.
اما همه چیز پدر من فوتبال بود و هیچ چیز دیگری جز فوتبال برایش اهمیت نداشت.فوتبال برایش حیثیت و شرف بود.آبرو بود.
اگرچه تحت تاثیر بچه های بسیج مسجدمان به محمود احمدی نژاد رای داد،اما هیچ گاه کارش را تایید نکرد،مگر زمانی که رئیس جمهور پشت توپ ایستاد و با یک پغل پای نمایشی از روی نقطه ی پنالتی به ابراهیم میرزاپور گل زد.آن وقت بود که فهمید اگر تمام مردم ایران هم در رای خود اشتباه کرده باشند،او نکرده و به کسی رای داده که پای چپ و راستش را می شناسد.نمی دانم اگر هاشمی رفسنجانی می رفت استادیوم و دوتا پنالتی میزد،در رای او تاثیری داشت یا نه ؟!


" جیرجیرک - احمد غلامی - نشر چشمه "فیس بوک