خانه سفیدت را، باغ آرامت را ترک خواهم گفت
و زندگیم را تهی و پاک خواهم کرد
آنگاه تو را در شعرم خواهم ستود
آن گونه که هیچ زنی تا حال نکرده است
و همیشه پاره ای خواهم بود از زندگی تو
از بهشتی که برایم ساختی
گرانبها ترین ها را خواهم فروخت
عشق ات را، نازک اندیشی ات را


" آنا آخماتووا - ترجمه از احمد پوری "

زن همسایه، از سر دلسوزی، تا سر کوچه
پیرزن، به رسم دین، تا دم در
اما مردی که دستم را گرفته است
تا گور همراهم خواهد آمد
در کنار کپه خاک نرم و سیاه سرزمینم خواهد ایستاد
تنها در این جهان
بلند و بلند تر فریاد خواهد زد
اما صدای من، مثل همیشه، به او نخواهد رسید

" آنا آخماتووا - ترجمه از احمد پوری "صفحه فیس بوک