شما چرا اینقدر کمحرفاید؟
- من کمحرف نیستم. برعکس خیلی هم پرحرفم. پیوسته حرف میزنم، با خودم،
در درون خودم. اما اینها نمیگذارند حرفم را بزنم. اینها راستی
پرحرفاند.هر جملهای را سه بار تکرار میکنند و هر چیزی که میخواهند
بگویند، با سه جملهی متفاوت میگویند. به
راستی پرحرفاند. آدمی را به وحشت میاندازند. چیزی میپرسند و همین که
میخواهم پاسخشان را بگویم، آنها حرفشان را ادامه میدهند، و من از گفتن
منصرف میشوم. بعد میگویند تو عبوس و کمحرفی. مگر حرف زدن در این محیط
امکان دارد؟ به علاوه، آن قدر چرند و مبتذل میگویند که میترسم سخنان من
هم، از همان قبیل باشد. آن وقت ترجیح میدهم سکوت کنم.
" یادداشتهای شهر شلوغ - فریدون تنکابنی "