- محمد ! می شود که همین باشی ،همین قدر آگاه و مسلط و فهیم ، اما این قدر تلخ نباشی ؟ می شود که به راه خود بروی و در این راه ، سنگ به سوی آنها که به راه تو نمی آیند ،نپرانی،و قلب های شان را به درد نیاوری؟می دانی پسرم ؟ می شود حرفی خلاف آنچه ه

مگان- به غلط – می گویند گفت ؛ اما آنگونه به ملاطفت گفت که همگان بپذیرد و تحقیر نشوند ، نه آنکه همگان برانگیخته شوند و به مقابله برخیزند.
- کلامی ست بزرگ ، مادر ! کلامی ست بزرگ. ای کاش همین سخن کوتاه تو را بتوانم تمام عمر حلقه ی گوش روح خویش کنم ؛ ای کاش !
- انسان برای توانستن خلق شده است محمد ، نه نتوانستن .اگر خواست خدا بر ناتوانی انسان بود ، از اصل ، انسانی خلق نمی کرد...

" مردی در تبعید ابدی(داستانی بر اساس زندگانی ملاصدرا) - نادر ابراهیمی "
صفحه فیس بوک