می گوید این دنیا مادی است.نوع بشر مادی است،از نعمت داشتن جسم برخوردار است و چون جسم متحمل درد ، بیماری و مرگ می شود ، بنابراین زندگی بشر از ابتدا تا کنون ذره ای دگرگون نشده است.
با اینکه بشر دنیا ی خودش را تغییر داده اما خودش تغییری نکرده است.حقایق زندگی پایدارند.زندگی می کنی و بعد می میری.از بطن یک زن به دنیا می آیی و اگر بخواهی زنده بمانی او باید به تو غذا بدهد و مراقب باشد تا زنده بمانی و تمام اتفاق هایی که از لحظه تولد تا لحظه ی مرگ برایت می افتد ، هر احساسی که در تو بروز می کند، هر جلوه ی خشم ، هر موج خروشان شهوت ، هر قدر اشک، هر قدر خنده ، تمام چیزهایی را که در جریان زندگی ات حس میکنی ، آدمی که پیش از تو به دنیا آمده هم احساس کرده بود، چه غارنشین باشی ، چه فضا نورد ، چه در صحرای گوبی زندگی کنی چه در مدار قطب شمال.


" سانست پارک – پل استر- ترجمه مهسا ملک مرزبان "صفحه فیس بوک